Wyślij formularz i skorzystaj z darmowej konsultacji

    Projektując dom, wybierając z katalogu, a nawet już go budując warto sprawdzić, czy spełnia założenia budynku energooszczędnego. Dla każdego inwestora nie tylko powinno być ważne za ile wybuduje swój wymarzony dom ale ile później będą wynosić go miesięczne koszty utrzymania. Czy to będzie kwota 300 zł czy może 1300 zł, a doliczając do tego ratę kredytu tworzy się już ładna suma stałych opłat. W związku z tym trzeba zwrócić uwagę, czy uwzględnione są podstawowe kryteria energooszczędności:

    • zwarta bryła budynku;
    • bardzo dobra termoizolacyjność wszystkich przegród zewnętrznych;
    • buforowy układ pomieszczeń;
    • wentylacja mechaniczna z rekuperatorem;
    • bierne wykorzystanie energii słonecznej.

    Na etapie projektowania budynku powinniśmy zwrócić uwagę na bryłę i kształt budynku. Nie od dziś wiadomo, że im bardziej zwarta bryła budynku tym budynek bardziej energooszczędny.

    Idealnym kształtem (chodź trudnym do zrealizowania) jest kula bądź walec. Najlepsze są proste kształty i rozwiązania w projekcie i realizacji, ponieważ jest mniejsze prawdopodobieństwo pomyłki. Obrys domu powinien być zwarty i kompaktowy postawiony na planie kwadratu lub prostokąta, ponieważ wtedy straty ciepła są najmniejsze. Należy unikać domów o rozbudowanej formie, np. zaprojektowanych na planie krzyża lub litery H lub T. Takie budynki nie mogą być zbyt energooszczędne, ponieważ charakteryzują się ogromną powierzchnią ścian.

    Dom energooszczędny to dom z płaskim, ewentualnie dwuspadowym dachem. Nie zaleca się wykonywania załamań, wykuszy, balkonów, lukarn, ogrodów zimowych czy tarasów, które pogarszają właściwości termoizolacyjne budynku. Są to strategiczne punkty- miejsca, gdzie powstają geometryczne mostki termiczne. Można przykładowo zastąpić ogród zimy większymi, aczkolwiek energooszczędnymi oknami, a zamiast lukarn zastosować okna połaciowe. Istotnym chociaż często pomijanym elementem projektowania w budownictwie to zachowanie odpowiednich proporcji domu. Stosunek powierzchni po obrysie zewnętrznym do objętości budynku powinien być jak najmniejszy.

    A/V= jak najmniejsze

    Warto budować dom odpowiadający rzeczywistym potrzebom użytkownika, ale oczywiście nie znaczy to, że za mały.

    Przykład:

    Dla 4 osobowej rodziny w 90% przypadków wystarczy dom o powierzchni 130 – 160 m2, którego średni koszt wybudowania waha się w granicach 300-400 tys. złoty. Każdy dodatkowy m2 powierzchni ogrzewanej to koszt 2,5-3 tyś zł więcej, tzn. projektując dom o 20 m2 większy niż jest to konieczne, płacimy niepotrzebnie 50-60 tyś zł, a dom większy o 50 m2 to wydatek już ok. 120 tyś zł więcej. Dodatkowo garażu nie opłaca się budować w obrysie budynku, ponieważ każdy dodatkowy m2 powierzchni nieogrzewanej kosztuje 2-2,5 tyś zł. Decydując się na garaż poza obrysem budynku oszczędzamy 20-30 tyś zł.

     

    Przystosowanie budynku do oszczędzania energii powinno być standardem, a nie luksusem. Firma Efektywniej obniży koszty Państwa rachunków.